Διακρίσεις-Ταυτοποιήσεις

              ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ-ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

     Για να διακρίνουμε μια οργανική ένωση μεταξύ άλλων ή για να ταυτοποιήσουμε μια οργανική ένωση χρησιμοποιούμε αντιδράσεις οι οποίες όταν πραγματοποιούνται δίνουν κάποιο εμφανές οπτικό αποτέλεσμα, όπως παραγωγή αερίου, δημιουργία ιζήματος ή αλλαγή κάποιου χρώματος.

Υδρογονάνθρακες 

#         Για να διακρίνουμε μια ακόρεστη ένωση από μια κορεσμένη προσθέτουμε διάλυμα Br2 σε CCl₄ και αν αποχρωματιστεί η ένωση είναι ακόρεστη ενώ αν δεν αποχρωματιστεί είναι κορεσμένη.

#            Για να διακρίνουμε ένα αλκίνιο που έχει τον τριπλό δεσμό στην άκρη από τους υπόλοιπους υδρογονάνθρακες προσθέτουμε ή Να οπότε εκλύεται αέριο υδρογόνο     

 RC≡CH +Na -->RC≡CNa+ 1/2H₂

ή προσθέτουμε AgNO₃/NH₃ ή CuCl/NH₃  και παράγονται ιζήματα

RC≡CH +AgNO₃ +NH₃ --> RC≡CAg +NH₄NO₃

                                                         Λευκό ίζημα

RC≡CH +CuCl +NH₃ --> RC≡CCu +NH₄Cl

                                                   Καστανέρυθρο ίζημα

Αλκοόλες-Αιθέρες

Ø       Οι αλκοόλες διακρίνονται από τους ισομερείς τους αιθέρες γιατί αντιδρούν με Να εκλύοντας αέριο υδρογόνο

  RΟH +Na --> RΟNa+ 1/2H₂

Ø                  Οι 3^ο ταγείς αλκοόλες διακρίνονται από τις 
        1^ο ταγεις και τις 2^ο ταγείς γιατί δεν αποχρωματίζουν το όξινο διάλυμα ΚΜηΟ₄ μιας και δεν οξειδώνονται.

Ø                 Οι αλκοόλες της μορφής CH₃CHR διακρίνονται από τις

                                   )     

                                 ΟΗ                                          

        υπόλοιπες αφού αν αντιδράσουν με διάλυμα Ι₂ και ΝαΟΗ     δίνουν κίτρινο ίζημα.

CH₃CHR +4Ι₂ +6NaOH-->RCOONa +CHΙ₃ +5NaΧ+5H₂O

        )

    OH                                       

 

Ø     Η αιθανόλη διακρίνεται από τις υπόλοιπες 
    1^ο ταγείς αλκοόλες γιατί είναι η μόνη που
     μπορεί να δώσει κίτρινο ίζημα αν αντιδράσει 
     με διάλυμα Ι₂ και ΝαΟΗ.

Αλδεύδες-Κετόνες

   Ø                 Οι αλδεύδες διακρίνονται από τις ισομερείς τους κετόνες γιατί οξειδώνονται είτε με ισχυρά είτε με ασθενή οξειδωτικά μέσα ενώ οι κετόνες όχι.

   Ø                 Οι αλδεύδες διακρίνονται από τις αλκοόλες γιατί μόνο αυτές οξειδώνονται από τα ήπια οξειδωτικά μέσα.

     

   

        RCH=Ο+2CuSO₄+5NaOH-->RCOONa+Cu₂O+2Na₂SO₄+3H₂O

                                                                                      Καστανέρυθρο ίζημα

                

  

  

                    RCH=Ο+2AgNO₃+3NH₃+H₂O-->RCOONH₄+2Ag+2NH₄NO₃

                                                                                                            Κάτοπτρο αργύρου

Ø                 Οι κετόνες της μορφής CH₃C-R διακρίνονται από τις υπόλοιπες

                                 ║                                                                        Ο   

 γιατί δίνουν την αλογονοφορμική αντίδραση.

Ø                 Η αιθανάλη (ακεταλδεύδη) διακρίνεται από τις υπόλοιπες αλδεύδες γιατί είναι η μόνη αλδεύδη που δίνει την αλογονοφορμική αντίδραση.

Οξέα-Εστέρες

Ø                 Τα οξέα διακρίνονται από τους ισομερείς τους εστέρες γιατί τα οξέα αλλάζουν το χρώμα των δεικτών, αντιδρούν με ανθρακικό νάτριο και όξινο ανθρακικό νάτριο δίνοντας αέριο διοξείδιο του άνθρακα

  2RCOOH+Na₂CO₃-->2RCOONa +CO₂ +H₂O

    RCOOH+NaHCO₃-->RCOONa+CO₂+H₂O

       και με Να δίνονας αέριο υδρογόνο

        RCOOH+Na-->RCOONa+1/2H₂

Ø                 Το HCOOH και το (COOH)₂ διακρίνονται από τα υπόλοιπα οξέα γιατί είναι τα μόνα που μπορούν να οξειδωθούν.

Ø                 Η ταυτοποίηση των εστέρων γίνεται αφού πρώτα αυτός υδρολυθεί ή σαπωνοποιηθεί.

Οξέα-Φαινόλες-Αλκοόλες

Ø                Μόνο τα οξέα και οι φαινόλες ιονίζονται στο 

        νερό κι έτσι αλλάζουν το χρώμα των δεικτών 

        ενώ οι αλκοόλες όχι.

Ø                Οι φαινόλες δεν αντιδρούν με το ανθρακικό 

        οξύ γιατί είναι ασθενέστερες από αυτό. 

        Αντίθετα τα καρβοξυλικά οξέα αντιδρούν με

        τα ανθρακικά άλατα.